روزنامه خراسان در ویژه نامه خراسان رضوی یادداشتی به شماره 19046 یادداشتی با عنوان' کالای چینی سوغات زائر مشهد!' به قلم 'مهدی عرفانیان' منتشر کرده است. سفر سالانه بیش از 27 میلیون زائر داخلی و خارجی به مشهد، ظرفیتی است که خیلی از کشورها برای ایجاد یک دهم آن میلیاردها دلار هزینه می کنند، ولی ما شاید به دلیل نبود برنامه ریزی و شاید هم غفلت از این ظرفیت برای حمایت از صنایع و تولیدات داخلی بهره کافی نگرفته ایم. مشهد به عنوان پایتخت معنوی کشور در سال 1404 قرار است پذیرای 40 میلیون زائر در سال باشد و به این دلیل خرید زائران به عنوان سوغات مادی و معنوی می تواند پشتوانه ای قوی برای صنایع و تولیدات داخلی باشد اما متأسفانه آن چه در بازار به چشم می آید وفور کالاهای چینی و قاچاق با قیمت های نازل و پرجاذبه برای مسافران و زائران است. سوغات و هدایا در بازار مشهد یکی از حلقه های مهم عرضه و تقاضاست که از چشمان تیزبین چینی ها پنهان نمانده و بسیاری از زائران در حالی مشهد را ترک می کنند که توشه سفر آن ها را تسبیح و اسباب بازی چینی زینت بخشیده است.... نبود متولی مشخص و برنامه ریزی منسجم برای بهره برداری از این ظرفیت عظیم باعث شده که با وجود بیش از 100 رشته هنری و فعالیت 20 هزار هنرمند در رشته های صنایع دستی اما بازار سوغات مشهد تهی از دسترنج استادکاران ایرانی به اجناس تقلبی و چینی تن بدهد.روزگاری در مشهد رسته های شغلی نظیر سنگ تراشی، ترمه بافی و... رونق خاصی داشت، اما به مرور زمان بر اثر بی توجهی به سلایق و ذائقه مشتریان و فاصله گرفتن قدرت خرید مشتریان با قیمت ها، بسیاری از این مشاغل که ریشه در فرهنگ، هنر و سنت این مرز و بوم داشت به فراموشی سپرده شد و برعکس کالاهای چینی، تقلبی و قاچاق سبد سوغات زوار را پر کرد.بر اساس مطالعات انجام گرفته در طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) گردش مالی سوغات زائران حدود 500 میلیارد تومان برآورد شده که 70 درصد آن در اختیار محصولات کشور چین قرار دارد.این واقعیت را باید پذیرفت که اگر ما برنامه ریزی و هدف گذاری برای استفاده از ظرفیت بازار «سوغات زیارت» برای افزایش ظرفیت تولید داخلی به ویژه استان را نداشته باشیم، خارجی ها (چینی ها) تمام این بازار را تصاحب می کنند و کالای تقلبی جایگزین خواهد شد.در شرایطی که بسیاری از کارگاه ها و کارخانه های استان با ظرفیتی کمتر از نصف کار می کنند و بیکاری به عنوان یکی از معضلات اقتصادی، تبعات ناخوشایند اجتماعی دارد اگر مسئولان و برنامه ریزان استان برنامه ای جامع و عملیاتی برای بهره گیری از این ظرفیت عظیم طراحی کنند می توان امیدوار بود که در آینده ای نزدیک تحولی مثبت در این عرصه را شاهد باشیم چرا که اگر همانند بسیاری از موضوعات دیر تصمیم بگیریم و اقدام کنیم، جبران تبعات آن سخت و گاهی اوقات غیرممکن خواهد بود.