-
۱۲ دی ۱۴۰۳
-
بازدید: ۲۸۸
اشاره، روایت خلاصه:
گلایه ی فرهیخت: به نام خدا، حتماً در خبرها خواندید دسته گل جدید نمایندگان مان در مجلس شورای اسلامی که هم ناجوانمردانه و هم نابخردانه تصمیم گرفتند بدون ارائه ی هیچ گونه خدمات اضافه ی خاصی، از هر زائر غیرایرانی بارگاه منور رضوی که از طریق پروازهای خارجی وارد مشهدالرضا(ع) می شوند، همین طوری الله بختگی، مبلغ ۲۵۰ هزار تومان (معادل سه دلار) اخذ و به حساب خزانه واریز نمایند تا شاید بعدها نصیب مشهد شود که در خوش بینانه ترین حالت، از این «یک ممیز و چهل قلندر»، قطعاً جز اپسیلونی عائدش نخواهد شد!
روایت کامل صورت مسأله
«آلبرت اینشتین» این دانشمند آلمانی، فراز ارزشمند و مشهوری دارد. وی معتقد است: «بلاهت یعنی انجام دوباره و دوبارهی یک کار و انتظار نتیجهی متفاوت داشتن»
این حقیقت را بدین جهت یادآور شدیم که متأسفانه امروزه شاهدیم برخی از نمایندگان مجلس ما، گویی کُلُّ یَوْمٍ در لیگ دیگری بازی می کنند و سلسله وار، در حال متعجب کردن مردم اند تا «هر دم از این باغ، تازه تر از تازه تری آورند.»
خشت اول گر نهد معمار کج...
هرگز از یاد و خاطره ی خواص مردم مشهد، ۲۱ دی ماه ۱۳۹۷ یعنی شش سال پیش نمی رود که فیل «شورای شهر مشهد» یاد هندوستان افتاد و در کمال حیرت و ناباوری، مصوبه ی ظالمانه، بی خاصیت و زائرگریزی را تصویب کرد.
بازتاب این مصوبه در سطح جامعه آن قدر اثرگذار شد که رئیس وقت بیمارستان فوق تخصصی رضوی هم جوگیرانه، طی مصاحبه ای رسماً ادعا کرد ما نیز از این پس، هزینه های درمانی زائران غیر ایرانی رضوی را در این دارالشفاء وابسته به آستان قدس رضوی، با ارز خارجی دلار اخذ خواهیم کرد!
به محض انتشار این خبر تماماً خسارت بار، علاوه بر رسانه ی فرهیخت، فقط یک خبرنگار دغدغهمند و آن هم خبرنگار روزنامه ی قدس بود که شجاعت به خرج داد و با درج مقاله ای مستدل، جانانه به این مصوبه ی حماقت بار تاخت و ابعاد منفی اجتماعی و اقتصادی و از همه مهمتر، تبعات روحی و روانی فاجعه بار آن را به زبانی ساده و گویا تشریح کرد.
متعاقب این تلاش های رسانه ای و پیگیری مجدانه ی دلسوزان و فعالان مردمی عرصه ی زائر و زیارت و در نهایت استمداد از «رزم حسینی» استاندار فهیم خراسان رضوی، در اسرع وقت دستور ابطال این مصوبه ی ضد گردشگری صادر شد و بدین ترتیب، بحرانی مصیبتبار از سر این دیار دور شد. هر کجا که هست، توفیقاتش بیش باد.
به یزدان که گر ما خرد داشتیم، کجا این سرانجام بد داشتیم؟
اما از آنجایی که بدعت شوم «خاک اره را دوباره اره کردن» گویی در این مُلک و مِلک، نهادینه شده و هرگز قرار نیست مسئولان ما دست از آزمون و خطا بردارند و از تجربیات غلط گذشته ی خود درس عبرت بگیرند؛
از این رو به نظر می رسد بین خودشان قراری گذاشته اند که نوبتی هم اگر باشد، این بار نوبت نمایندگان مجلس است تا فیل مبارک شان، یاد هندوستان کند و انباشت سالها ناکارآمدی فراموش شده را با هنرنمایی ای دیگر، دوباره به امت همیشه در صحنه یادآور شوند.
فراموشخانه ای به نام زائران غیر ایرانی رضوی
مصیبت از آنجا آغاز شد که یادشان افتاد مشهد مُصفای ما، یک فراموشخانه ای به نام زائران غیرایرانی دارد با دو سه میلیون زائر عاشق که از شش سال پیش، کسی در قلمروی فرودگاهی به آن گند نزده و می توان به بهانه ای، این کاروان حج فقرا را تلکه کرد، آن هم به ثمن بخس!
و چه بد اختر این صنعت گردشگری ایران عزیز ما که طبق اعتراف مسئولانش، هیچ گردشگری ندارد و بازارش حسابی کساد کساد است و فقط گردشگرانی از کشورهای عربی بویژه عراق، به آن سفر میکنند و بس!
بدین جهت، تصمیم گرفتند هم ناجوانمردانه و هم نابخردانه، بدون ارائه ی هیچ گونه خدمات اضافه ی خاصی، از هر زائر غیرایرانی بارگاه منور رضوی که از طریق پروازهای خارجی وارد مشهدالرضا(ع) می شوند، همین طوری الله بختگی، مبلغ ۲۵۰ هزار تومان (معادل سه دلار) اخذ و به حساب خزانه واریز نمایند تا شاید بعدها نصیب مشهد شود که در خوش بینانه ترین حالت، از این «یک ممیز و چهل قلندر»، قطعاً جز اپسیلونی عائدش نخواهد شد!
و صد افسوس علی رغم تلاش های بسیار دلسوزان و دغدغه داران شهری و استانی بویژه اهالی فرهیخت، پیشنهاد مذکور که بر اثر این مخالفت ها به کمیسیون تلفیق مجلس ارجاع شده بود، متأسفانه در یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ یعنی ۲۱ آذر ۱۴۰۳ تصویب شد.
از سنگ صدا درآمد اما از اینان نه
و در این میان، نه تنها صدایی از مجمع نمایندگان استان زائرخیز خراسان رضوی در مجلس شورای اسلامی نیامد، بلکه برعکس، آن گونه که از مصاحبه های شان مشهود است، گویی تخم دو زرده گذاشتند و این دستاورد مقوایی را کاچی بهتر از هیچی می پندارند و چه بسا، هم اکنون منتظر تشویق و تحسین هم باشند! به قول مولانا: خلق را تقلیدشان بر باد داد... ای دو صد لعنت بر این تقلید باد.
این از حال و وضع نمایندگان خلاق مان در خانه ی ملت که بماند، عجیب تر آن است که هیچ صدایی از مسئولان استانی و شهری مان که متولیان ارشد زائر و زیارت در کشورند هم در نیامد و تا این لحظه کاملاً بی تفاوت تشریف داشتند!
عمیقأ گلایه مندیم
از عالی ترین مقام دولت در این خطه یعنی استاندار تازه نفس گرفته تا تولیت آستان قدس رضوی، از شورای شهر تشنه ی خدمت گرفته تا شهردار پای کارش، از معاونت بین الملل جدید آستانه گرفته تا مدیریت زائران غیرایرانی کهنه کارش؛
از معاون زیارت تازه نفس استانداری گرفته تا مدیرکل گردشگری استان و معاونان دائم العمرش و بالاخره از معاونت گردشگری سازمان فرهنگی اجتماعی شهرداری گرفته تا مرکز دیپلماسی شهری تازه قدمش!
نورسیده ای که مدعی است مشهد به زودی قطب دیپلماسی شهری و هاب کشور خواهد شد! بله، با این دست فرمان ناشیانه ی حضرات مسئولان ما، حتماً چنین خواهد شد، شک نکنید!
چه گویم که ناگفتنش بهتر است
آه... و ایضاً گلایه مندیم از مثلاً رکن چهارم دموکراسی یعنی از رسانه های بومی منفعل مان و خبرنگاران خوش قلمش که شوربختانه مثل اکثر اوقات یا خواب تشریف دارند، با خود را به خواب نشنیدن و ندیدن زده اند.
از خراسان ۸۰ ساله گرفته تا شهرآرای ۳۰ ساله که گویا یادش رفته پیدایش اش، مدیون همین شهروندان و گردش چرخش را مرهون عوارض همین مردم است و باید مسابقه ی ایرنا شدن را وا نهد و کنار بگذارد و اولویتش، ارگان خبری مشهد باشد نه رسانه ی کل کشور، چون شهر آراست، نه کشور آرا... فتأمل...
و صد البته گلایه ماندیم از روزه و نذر سکوت یک دو جین خبرگزاری از ایرنا و ایسنا و ایمنا و تسنیم و فارس و مهر گرفته تا خبرگزاری فوق تخصصی حوزه ی زیارت یعنی رضوی که بحمدالله همگی در حال سوزاندن فسفر مغز مبارک برای کل کشورند و تنها دغدغه ای که ندارند یا بسیار کمرنگ شده، مشهد است و مظلوم زائر و مظلوم تر زیارت که در ارض اقدس توس بی متولی و بی صاحب است!
خبرگزاری ای که شعارش «رسانه ی پیشران فرهنگ و تمدن رضوی» است، اما نسبت به ظالمانه ترین و بدترین مصوبه ای که از سال آینده قرار است بر سر سفر میلیون ها زائر غیرایرانی به مشهدالرضا(ع) سایه بیفکند و اگر باعث کاهش معتنابه شمار زائرانش نشود، قطعاً از نظر روحی و روانی موجبات دلخوری آنان را فراهم می کند، ساکت و منفعل و دنباله رو است.
و باز دوباره دو صد رحمت به قدس آنلاین
و حتی شکایت مندیم از ۱۳ هزار خبرنگار و ۹ هزار رسانه ی کشوری که گویی آنها هم همه خوابند! فقط دو صد رحمت بر رسانه ای «قدس آنلاین» و تک خبرنگار آقا و خانمش که حاضر شدند نه تنها شش سال پیش در جریان دسته گُل اول، بلکه امروزه در جریان تپه گِل دوم، نقدی جانانه بر این مصوبه های معکوس الاثر بنویسند. خدایشان خیرشان دهد.
دو یادداشت مفید و جوابیه ای سودمند که اولی را توسط لینک و پیوند و دومی را که مرتبط با مبحث ماست، در انتهای همین نوشتار، بازنشر کرده ایم.
چرا با هر گونه دریافت عوارض از زائران غیرایرانی رضوی مخالفیم؟
آن قدر غلط بودن این سیاست کودکانه و مهمل روشن و بدیهی است که اگر به یک کودک دبستانی هم بگویید برای هر روز رفتن به مدرسه باید صد تا یک تومانی یعنی کلاً صد تومان بی ارزش به بابای مدرسه پرداخت کنی، گلایه مند می شود و بلافاصله پاسخ می دهد: این کارهای مسخره یعنی چه؟ سرکارمان گذاشته اید؟ به جای تشویق و جایزه، مجازاتمان می کنید؟!
حال، چه فایده و سودی دارد پس از آن که گندش درآمد، مدیر مدرسه هر صبحگاه با گردنی کج بیاید سر صف و به دانش آموزان توضیح دهد که به خدا این مبلغ اندک را برای آسفالت حیاط مدرسه می خواستیم و فکر نمی کردیم شما و والدین تان ناراحت شوند و اگر ناراحت تان کردیم، عذرخواهیم؟ آیا این نقطه ی سیاه از ذهن این دانش آموز پاک می شود؟
اکنون با این مثال روشنگرانه، آیا اهالی فرهیخت حق دارند این گویه مویه کنند که آهای ایها المسئولین: شما را به خدا در آستانه ی حلول سال ۲۰۲۵ میلادی و ۱۴۰۴ شمسی، دست از این تصورات جاهلانه و توهمات نابخردانه بردارید.
به تعداد موهای شارب مبارک تان، راه های بهتر، عاقلانه تر و منطقی تر و حتی مشارکتی تر برای تأمین بودجه ی آسفالت حیاط مدرسه حتی با خشت های از طلا و نقره وجود دارد که نه تنها تبعات منفی روحی و روانی روی دانش آموزان نمی گذارد، بلکه باعث رشد، پویایی و بالندگی آنان و والدین شان نیز می شود.
خاک اره را دوباره آره نتوان کرد
غلط اندر غلط است هر بدعتی که اشتباه بودنش، بارها و بارها آزموده شده؛ بویژه مصوبه ای که گردشگر گریز است و نه گردشگر پذیر!، چون کاری است غیر علمی و غیر کارشناسی، بیهوده و عبث و بسیار مضر؛
از همه عجیب تر، به این شکل و شمایل سلبی در هیچ جای دنیا سابقه ندارد و بلکه برعکس، در شهرهای موسوم به مهد گردشگری دنیا، دقیقاً بر خلاف آن عمل شده و تشویق محور برنامه ریزی و کار می کنند.
امروزه در ممالک راقیه (پیشرفته) و در شهرها و کشورهای موفق در جذب گردشگر خارجی، نه تنها به بهانههای مختلف از توریست ها، عوارض ورود و عوارض درمان و عوارض کوفت و زهرمار نمی گیرند؛
بلکه با پهن کردم فرش قرمز مقابل پای آنان، کاری می کنند که نه تنها برای سفر وسوسه شوند، نه تنها ضریب ماندگاری اقامت آنان نیز بیشتر شود، بلکه هنوز به وطن خود برنگشته، برای تجدید خاطرات خوش گذشته، داوطلب سفر مجدد شده و با تبلیغ چهره به چهره، دیگران را نیز به همراهی خود تشویق می نمایند.
از اهدای توریست کارت های هوشمند رایگان برای تسهیل و تسریع در سفرهای درونشهری با امکان شارژ و حتی بازگشت وجه مازاد گرفته تا ترانسفر رایگان فرودگاه به هتل و بالعکس، رایگان نمودن برخی وعده های غذا در هتل ها و اینترنت مجانی، راه اندازی تورهای گردشگری درون شهری، فصلی و گروهی رایگان، شکل دهی جشنواره های مهیج خرید فصلی کالا و پوشاک و نیز برپایی جشن ها و مراسم جذاب، مسابقات و... با جوایز و هدایای ارزنده و همراه با اجرای موسیقی زنده گروه های محلی و بومی، راه اندازی خیابان های غذا با تخفیف های آنچنانی و خلاصه تخفیف پشت تخفیف و تسهیلات پشت تسهیلات در هر مورد و موضوعی که فکرش را می توان کرد. تازه، نه تنها از گردشگر و یا فعال صنعت گردشگری محلی، مالیات نمی گیرند، بلکه تمام هزینه های دریافتی را هم به ارز محلی اخذ می کنند، نه به دلار یا یورو!
اصلاً آن ممالک راقیه که تو سرش بخورد، امروزه بغل گوشمان، همین عربستان سعودی تازه نو نوار شده، کشوری با آن همه بیابان برهوت و اراضی لایموت، در رشد صنعت گردشگری، رتیه ی اول جهان را کسب کرده است! عربستان رؤیاپردازی که هم اکنون در حال افتتاح طولانیترین شبکه متروی بدون راننده ی جهان هم هست!
اما ما در ایران حائز رتبه ی پنجم منابع طبیعی جهان چه می کنیم؟
و اما عقلای قوم و اعاظم سیاستگزار ما آنهم در ایرانی که اصلاً گردشگر خارجی معتنابهی ندارد و تنها گردشگرانش، فقط همین زوار غیرایرانی بارگاه منور رضوی هستند، شوربختانه عادت کرده اند که اصلاً گوش به انذارهای مشفقان دلسوز صنعت گردشگری بویژه فعالان گردشگری دینی و زائر و زیارت ندهند.
و دقیقاً به همین خاطر است که مرغ آنها، فقط یک پا دارد و همیشه ی دوران سعی می کنند به جای سیاسترانی در اتوبان تشویق محور و تسهیل کننده، جاده هایی پر از سنگلاخ و چاله و چوله ی تنبیهی و مالیاتی را در پیش گیرند تا راه همین آب باریکه هم بسته شود و همه یک صدا بخوانند: الفاتحة مع الصلوات
گویی العیاذ بالله چشم دیدن سفر زیارتی همین اندک مشتاقان غیر ایرانی بارگاه ملک پاسبان حضرت امام رضا علیه السلام را هم ندارند و قسم جلاله خورده اند به بهانه های کشککی و واهی چون توسعه ی زیرساخت های گردشگری شهر و استان، دست در جیب زائرانی کنند که اغلب فقرای کشورهای همسایه اند.
توریست های خارجی کجا بود؟
آن چنان با آب و تاب از اخذ عوارض دلاری از توریست های خارجی در گردنه ی فرودگاه بین المللی مشهد می گویند که گویی این فرودگاه روزانه، میزبان دهها پرواز مستقیم از نیویورک و لندن و پاریس و آمستردام است یا کریدور مسافری پروازهای غرب آسیاست که اگر در این بزنگاه از این خرس های آمریکایی و اروپایی به اندازه ی یک تار مو نکندند، حیف می شود و کفر خدا...!
غافل از آن که امروزه پروازهای خارجی این فرودگاه به مقصد و یا از مبدأ فقط ۱۶ شهر بغل گوشمان یعنی آدانا، استانبول، بغداد، بیروت، بصره، دبی، دوحه، شارجه، قندهار، کابل، کویت، لاهور، مسقط، مزارشریف، نجف و هرات صورت می گیرد و بس! دیجیتال مان کجا بود پدر جان؟
مضافاً مگر سالیانه چه تعداد زائر غیر ایرانی از طریق همین اندک مبادی هوایی وارد فرودگاه بینالمللی مشهد می شوند که اخذ این شندالقاض از آنها، باعث توسعه ی زیرساخت های گردشگری شهر و استانی به این پهناوری شود؟
این عدد طبق اعلام رسمی معاون گردشگری اداره کل گردشگری استان، سالانه بیش از ۵۰۰ هزار نفر است و با ماشین حساب قدس آنلاین، رقم تقریبی، کمی بیشتر از ۱۲۵ میلیارد تومان می شود که اصلاً معتنابه نیست!
حال شما بگویید کجای دنیا برای یک مشت ارزن فرضی، این همه جیک جیک می کنند؟! خدایا، حمد و ستایش مر توراست و صبر ایوب ما را مسئلت...
آب خوردن فیل ۱۳۰ میلیارد تومانی با فنجان ۳ دلاری
پدر آمرزیده ها، طبق جدیدترین اظهارات رئیس شورای اسلامی شهر، فقط یک قلم، اژدهای هفت سر اداره ی مشهد، هر روز فقط در یک قُلُپ، ۱۳۰ میلیارد تومان علیه السلام را یکجا و با یک نفس می بلعد! کجای کارید؟
حواستان هست چه تصویب کردید؟ عدد و رقم می فهمید؟ هر روز و نه هر ماه! آن هم نه کل استانی که وسعتش برابر چند کشور اروپایی است، فقط تک شهر مشهد! به قول مرحوم گل آقا: الو یک دو سه چهار، صدا میاد؟ گوش حضرات می شنود؟
آن موقع آقایان می خواهند برابر همین رقم را در طول یک سال از زائران حج فقرا، ذره به ذره و قِران به قِران بگیرند و مثلاً صرف بهبود زیرساخت های شهر و استان کنند؟! یاللعجب
حال که می دانستید شتر از سوراخ سوزن رد نمی شود، پس آبروی شهر رضوی، آبروی امام رئوف و خردورز، آبروی زائر و مجاور عالم آل محمد(ص) چه می شود؟ اصلاً تکلیف شعار «جهان شهر برکت و کرامت» چه می شود؟
گدایی مبلغی اندک آن هم پول زورکی و تحمیلی از زائران غیرایرانی، کجایش از کرامت و برکت است؟ کریم و کریمان که بیشتر و مهتران را می بخشند تا چه برسد به اندک و کمتران ...!
خردورزی، دال مرکزی منظومهی امام رضا(ع)
این همه مصائب فکری در حوزه ی تصمیمی سازی در دیاری رخ می دهد که اگر از هر زائر و مجاوری بپرسید دال مرکزی منظومه فکری امام رضا(ع) چیست؟ بی شک و بلافاصله میگویند خردورزی؛
زیرا امام هشتم در فرمایشات خود به عقل و خرد تأکید بسیار کردهاند و این موضوع در منابع روایی ما به وضوح آمده است.
از قدیم بسیاری از ما، این جمله را شنیده ایم که «فهم السوال، نصف الجواب»؛ یعنی خوب فهمیدن مسأله، نصف جواب را با خودش به همراه دارد و با فهمیدن مسأله، انگار نیمی از جواب را پیدا کرده ایم.
حال، آیا واقعاً نباید برای خودمان و شهر زیبایمان متأسف باشیم که امروزه مثلاً ترکیه و آلمان سر ثبت کباب ترکی با هم دعوا دارند، تاجایی که ترکها به اتحادیه اروپا اولتیماتوم دادند! چرا؟ چون مبحثی است مرتبط با صنعت مادر گردشگری و غذا و سرگرمی! اما شما را به خدا ببینید ما اینجا سر لحاف مُلّا بحث می کنیم!
پای سخن دیگر بزرگان، عاقل باشید!
عاقل باشید: دوستی دیگر می گفت: در محضر مرجع عالیقدر حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی از ایشان پرسیدم:
امان از دست دراز دولت: دن پائولو میگوید: شنیده ام که در این کوه معدن هست. بونیفاتسیو جواب میدهد: خدا نکند که معدن باشد. دن پائولو نمیفهمد که چرا؟ چوپان توضیح می دهد: مادام که کوه فقیر است از آن ماست؛ اما همین که معلوم شد غنی است، دولت آن را تصاحب خواهد کرد.
دولت یک دست دراز دارد و یک دست کوتاه. دست دراز به همه جا می رسد و برای گرفتن است و دست کوتاه برای دادن است و فقط به کسانی می رسد که خیلی نزدیکند...! (برگرفته از اثر اینیاتسیو سیلونه)
نابود می شویم: به نظر نگارنده، یک بار دیگر، حتی حرف اخذ عوارض ورود از زوار غیرایرانی را به زبان بیاوریم، نابود می شویم؛
حتماً شنیدید به ناپلئون خبر دادند که در جنگ پیروز شدیم. ناپلئون پرسید چقدر تلفات دادیم؟ گفت ۶۰ درصد نیروها کشته شدند! ناپلئون گفت: یک بار دیگر پیروز بشویم، به کل نابود میشویم!
خرد، دال مرکزی شاهنامه: بزرگی دیگر می گفت: اگر از من بپرسند دال مرکزی شاهنامه چیست؟ بی شک میگویم خردورزی. چراکه واژه ی خرد بیشترین تکرار را در شاهنامه دارد، کما این که در شاهنامه آمده است «خرد بهتر از هرچه ایزد بداد.»
مَثَل دون کیشوت به جنگ آسیابهای بادی رفتن: عاقبت سیاستگذاری غلط و درک نکردن وضعیت سبک زندگی مردم در جهان بویژه در عرصه ی صنعت و هنر و علم مدیریت گردشگری، مثل دون کیشوت به جنگ آسیابهای بادی رفتن، میشود.
جهل الرجال در عرصه ی گردشگری و زیارت بیداد می کند
ما فقط قحط الرجال نداریم، بلکه جهل الرجال داریم و این بی دانشی و بی مهارتی در دیار طوس، فقط مختص عرصه ی گردشگری دینی و زیارت هم نیست!
به عنوان مثال، استاد کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، فریاد می زند که استان خراسان رضوی به خاطر خشکسالی ها و بحران آب نباید دیگر در کشاورزی سرمایه گذاری کند و باید به سمت سرمایه گذاری های دیگر برود!
مثلاً به سمت و سوی رونق گردشگری دینی، آبادانی صنعت هتلداری بویژه اقامتگاه های ارزان قیمت، یا صنعت سوغات زیارت، صنعت جهان سنگ ها، صنعت غذای حلال و...؛
اما از آن طرف ایسنای خراسان رضوی در کمال تعجب تیتر می زند: چون در استان بی آب زندگی می کنیم، پس هتل نسازید! غافل از آن که بیش از نود درصد هدر رفت آب ایران در بخش کشاورزی است و نه شهری!
از آنجا که این بحث ما، مرتبط با دست بگیر دولت از حج فقراست و دست نگیر از اغنیاء، جالب است بدانید به قول رییس سازمان مالیاتی در خبر بیست و سی، یک جوان ۲۰ ساله، مالک ۱۵۳ آپارتمان خالی در کشور است!!
و دقیقاً به همین دلیل ولنگاری تصمیم گیران ماست که اغلب اوقات سرنا را از سر گشاد آن می زنند. دانه درشت ها را وانهاده اند و مثلاً برای تأمین بودجه ی ابر غول زیرساخت های گردشگری، به شندالقاض هزینه کرد سفر زیارتی و حج فقرای زائران غیرایرانی بارگاه منور رضوی چشم طمع دوخته و گیر سه پیچ داده اند!
به همین است که می بینید بر اساس گزارش خراسان، در حال حاضر نه تنها دو هزار مغازه در اطراف حرم مطهر خالی از اشتغال به کسب و کاری مانده، بلکه اخیراً کیش هم به آن اضافه شده است.
مردم نگاره ای از دوستی قدیمی این چنین روایت می کند: ما رو بگو، فکر کردیم فقط زیارت مشهد بی صاحب است، اما حالا معلوم شد کل گردشگری ایران بی صاحب است، کیش هم اضافه شد، مالک هتل ترنج به ایلنا گفته است: کیش خالی از مسافر، حتی در تعطیلات!
سنگفرش های شهرمان از طلاست! بر اساس محاسبات انجامشده، آن قدر طلا در کره زمین وجود دارد که میتوان سرتاسر سطح این سیاره را تا عمق ۵۰ سانتیمتری با طلا پوشاند! پس در واقع هر کدام ما الان بر روی کوهی از طلا ایستاده ایم.
اما ما چه می کنیم؟ بر روی چاه نفت نشسته ایم و با چنین مصوبه هایی، عملاً داریم نان و پنیر و خربزه می خوریم!
توت های گردشگری: حکایت طنزی این داستان مصوبه های بی آب و نان را برای شهر و استان ما به خوبی تشریح می کند!
گویند طرف داشت از درختی به سختی بالا میرفت. کسی پرسید می روی چه کنی؟ گفت میروم توت بخورم! پاسخ شنید: این که درخت کاج هست! گفت: توتهایش در جیبم هست!
بنابراین اگر می بینیم سیاستگذاران، یک کار غیرعقلانی بیحاصلی را به سختی انجام میدهند، بدانیم که آن کار بهانه است، توتها در جیب قرار دارد. کنایه از این که جای دیگری حساب کرده یا میکنند.
بزرگترین مهاجرت سالانه روی زمین
به نظر می رسد ما در مشهد با اینرسی انسانی مواجهیم و تنبلی بی حاصلی که خاستگاه چنین تصمیمات غلط و نوبرانه ای است. اما در همین ایام، ما در چین، شاهد بزرگترین مهاجرت سالانه روی زمین هستیم!
آنها نه تنها راه سفر گردشگران خارجی را با امثال این مصوبات ناامیدکننده و بی مایه، سد نمی کنند، بلکه برای توسعه ی گردشگری داخلی خود هم کاری می کنند کارستان!
بگذریم که به نظر می رسد به همین اندازه، بحث در این باره کفایت می کند و بیشتر از آن را وا می گذاریم به استدلال ها و احتجاجات خبرنگار فهیم قدس آنلاین که به نظر می رسد خیلی محترمانه اما با بولدوزر از روی این مصوبه رد شده و اصطلاحاً تیر خلاصی را در رد این مصوبه زده است.
اصل خبر
بررسی مصوبه مجلس در خصوص اخذ مبلغی از گردشگران خارجی در مبادی هوایی ورود به مشهد، نشان میدهد هزینه ای که قرار است از این طریق به دست آید پاسخگوی نیاز های مشهد نیست و مشکل چندانی از زیرساختهای زیارت در این شهر را حل نمیکند.
مصوبهای که زیرساختهای زیارت را ارتقا نمیدهد!
به گزارش قدس خراسان، استان خراسان رضوی به عنوان یکی از مقاصد مهم زیارتی در ایران، همواره میزبان زائران داخلی و خارجی بسیاری بوده است.
شهر مشهد به عنوان مرکز این استان و محل حرم مطهر امام رضا(ع)، سالانه میلیونها زائر را از نقاط مختلف کشور و جهان جذب میکند. هزینه ساخت آزادراهها و سایر زیرساختهای مرتبط با زیارت، شامل جادهها، پارکینگها و خدمات عمومی میتواند به طور مستقیم بر کیفیت تجربه زائران تأثیر بگذارد. این هزینهها نهتنها شامل ساخت و نگهداری جادهها میشود، بلکه باید به تأمین امکانات رفاهی و خدماتی نیز توجه کرد تا زائران بتوانند با آسایش بیشتری به زیارت بپردازند.
با توجه به رشد روزافزون تعداد زائران خارجی، بهویژه از کشورهای همسایه و مناطق دوردست، سرمایهگذاری در این بخش میتواند به تقویت صنعت گردشگری مذهبی در خراسان رضوی کمک کند. این امر نهتنها موجب افزایش رضایت زائران خواهد شد، بلکه به توسعه اقتصادی منطقه و ایجاد فرصتهای شغلی نیز منجر خواهد شد.
منابع درآمدی بند الحاقی۳ تبصره ۱۰ لایحه بودجه ۱۴۰۴ صرف زائر میشود
بند الحاقی۳ تبصره ۱۰ لایحه بودجه ۱۴۰۴ که به مسئله مسکن و حملونقل اختصاص دارد، به تازگی در مجلس شورای اسلامی مصوب شد که براساس آن
براساس این مصوبه که هنوز ریز جزئیات آن مطرح نشده، باید منابع نسبتاً خوبی به شهر مشهد و استان خراسان رضوی تزریق شود.
نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس در این باره به قدس خراسان میگوید: این رقم به حساب دولت واریز و برای تقویت زیرساختهای زیارت در شهر مقدس مشهد هزینه میشود!!
حسنعلی اخلاقی امیری بابیان اینکه این مصوبه به شهر مشهد اختصاص دارد، ادامه میدهد: به منظور ایجاد فرهنگسازی مشارکت زائران خارجی در توسعه و تقویت زیرساختهای زیارت در مشهد، نمایندگان مجلس این مصوبه را به این شهر اختصاص دادند.
هرچند این رقم در مجموع اندک!!! خواهد بود اما از این جهت که زائر نیز سهمی در این حوزه داشته باشد، این عدد در بودجه قرار گرفته است.
۲۵۰ هزار تومان به خزانه دولت واریز میشود
وی با بیان اینکه این رقم به صورتهای مختلفی قابل اخذ است، افزود: در آییننامه اجرایی تعیین میشود این رقم به صورت افزایش قیمت روی بلیت، عوارض یا اشکال دیگری که دولت صلاح بداند از زائران اخذ شده و در خزانه دولت و پس از آن در اختیار نماینده حاکمیت در استان قرار بگیرد تا در حوزه زیرساختهای شهر مشهد مقدس هزینه شود.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری خراسان رضوی شهریور امسال در گفتوگو با قدس خراسان با اشاره به مسئله ملی بودن پروژههای راهی و عقبافتادگی جدی این حوزه در کل کشور و با بیان اینکه بار اصلی حملونقل بر عهده جاده است، گفت:
«در این راستا پروژههای آزادراهی استان از جمله مشهد- چناران و حرم تا حرم، هرچه سریعتر باید به نتیجه برسد. هر یک کیلومتر آزادراه، ۱۰۰میلیارد تومان هزینه دارد و برای آزادراه حرم تا حرم به وسعت ۲۷۰ کیلومتر، ۲۷ هزار میلیارد تومان سرمایهگذاری نیاز است.»
از طرفی معاون گردشگری اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی نیز در گفتوگو با رسانهها به آماری از هشت ماه ابتدای سال ۱۴۰۲ درباره تعداد گردشگران خارجی استان اشاره و بیان کرد:
«در این مدت حدود ۴ میلیون و۴۰۰ هزار نفر به کشور ما وارد شدند که یک میلیون و ۱۰۰ هزار نفر آنها از مرزهای ورودی خودمان است، حدود ۵۰۰ هزار نفر با هواپیما و باقی موارد از مرزهای زمینی ورودی به استان است.»
مصوبه کمفایده
با یک ضرب ساده عدد ۵۰۰ هزار مسافر خارجی هشت ماه ابتدای سال گذشته، در ۲۵۰ هزار تومان بودجه ۱۴۰۴ که به زودی آییننامه اجرایی آن ابلاغ خواهد شد، میتوان به رقم ۱۲۵ میلیارد تومان رسید و با توجه به اینکه برای هر یک کیلومتر آزادراه، ۱۰۰ میلیارد تومان پول نیاز است، متوجه میشویم که با این رقم، مشکل چندانی از زیرساختهای زیارت حل نمیشود،
البته با این پیشفرض خوش بینانه که همین رقم ۱۲۵ میلیارد، پس از اخذ از مسافر و واریز آن به خزانه دولت، به استان ما بازگردد و در میانه راه همچون منابع بانکی ما، سر از پروژههای استانهای دیگر درنیاورد.
از طرفی همین ۲۵۰ هزار تومان با احتساب دلار ۷۰ هزار تومان، معادل ۳/۵ دلار خواهد بود، عددی که برای زائر و مسافر خارجی در عمل بسیار ناچیز است و فقط زحمت تصویب یک مصوبه کمفایده را بر دوش نمایندگان گذاشته است.
قدس آنلاین - عفت رضوی
و دیگر ما هیچ... ما نگاه...
درود و بدرود...
تاریخ به روزرسانی: ۱۴۰۳/۱۰/۱۲
تاریخ نگارش: ۱۴۰۳/۰۹/۲۴