رسالت «دیده بان فرهیخت» در برابر اغراق گویی ها و آدرس های غلط چیست؟
سنگ تراش ها، همه با قلم بر سر سنگ می کوبند،
اما درشتی قلم «مجسمه ساز» کجا و ظرافت قلم و طبع ظریف «الماس تراش» کجا؟
اینجا به مصداق «شرف المکان بالمکین»، مرکز ایران است و پیشانی نظام و قطب اول جهان تشیع و...
چون همه ، چه مجاور و چه زائر، از اعماق وجود بر این حقیقت مسلم باور داریم که:
مشهد، شهر جان و جانان است، نه آن که فقط خاکش میزبان
مضجع منور رضوی است
(دقیقاً به مفهوم: کعبه یک سنگ نشانیست که ره گم نشود... حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست؟!) بلکه مهمتر از مضجع منور،
وجود و حضور خود آن امام حی و زنده است. تعبیر زیبای علامه طباطبایی(ره) اینجا شنیدنی است که:
همه ی امامان لطف و محبت دارند، اما رأفت امام رضا(ع)، حسی و ظاهر و محسوس است،
این
وجود و حضور آن امام همام حسی است، یعنی آن که همگان، به محض ارتباط قلبی با آن حضرت در هر گوشه ای از جهان،
حضور ملموس آن امام همام را با تمام وجود خود لمس و حس می کنند،
خاصه زمانی که در حریم حرمش قرار می گیرند.
حال آیا شایسته است تریبون داری مثلاً برای دفاع از معنویت شهر و استان منسوب به
عالم آل محمد(ص)و
امام حکمت و عقلانیت بگوید که مشهد واتیکان ایران است!
و ما سکوت کنیم؟
(یادآوری: به دلیل محدودیت این فضای دید در نمای دسکتاپ، لطفاً در صورت مواجه شدن با مشکل، ادامه ی این
بحث را در پست جداگانه با همین تیتر و یا از طریق مرورگر تلفن همراه خود مشاهده و دنبال بفرمایید. سپاس)
یا بزرگی از سر سهو لسان بگوید: امام رضا(ع)، برند مشهد است! و یادآور نشویم؟
یا چهار سال پیش که معاون متولی اول گردشگری استان، سیگنال بسیار غلط و خطرناکی به سرمایه گذاران داخلی و خارجی داد
مبنی بر این که
«سرمایه گذاری در تأسیسات گردشگری مشهد اشباع شده است!!» چه باید می کردیم؟
فارسی شده حرفش این می شد که آقایان سرمایه گذار داخلی و خارجی: دست نگه دارید!
دیگر هتل و میهمان پذیر و اقامت سرا چه ارزان و چه گرانش را در مشهد نسازید که ظرفیت تکمیل شد!! تا
ثروتمندان
در هتل ها اقامت کنند و فقراء در کمپ غدیر زیر چادر در زمستان از سرما بلرزند و در تابستان از گرما عرق بریزند!
و مُردیم تا پس از چهار سال، والی اول گردشگری استان، آبان ۱۴۰۱، آن جمله ی سراسر اشتباه معاونش را اصلاح کرد و
صراحتاً معترف شد که
«اشباعی در کار نیست، بلکه شدیداً به اقامتگاه های ارزان قیمت برای زوار نیازمندیم!!»
اما حیف که بسیار دیر شده بود!...
اکنون نیز بر این اعتقادیم اگر این حساسیت ها و دقت ها از سوی دلسوزان فرهیخته صورت نگیرد، هیچ بعید نیست با این دست فرمان
رسانه هایمان هم، ناخواسته و از سر غفلت، تریبون صاحبان زر و زور شوند، کما این که
خبرگزاری ارزشی تسنیم در اقدامی
بسیار عجیب و غیر حرفه ای، در تیتر مصاحبه ی تصویری خود با معاون گردشگری استان، متأسفانه از واژه ی بسیار سخیف و خودساخته ی «بختک» برای «زائرپذیرهای سازمانی»
استفاده کرد، در حالی که در این فیلم، اصلاً مصاحبه شونده از چنین واژه ای استفاده نکرده بود!
کوتاه سخن آن که اگر این جد و جهدهای موشکافانه بر این اظهارات و تیترها صورت نگیرد،
هیچ استبعادی ندارد فردا روزی، خدای نکرده با چنین تیتر یا سخنی در مشهدالرضا مواجه شویم:
«سینماروترین مردم ایران، مشهدی ها هستند، پس با اندکی سرمایه گذاری در صنعت سینمای این دیار، می توانیم مشهد را هالیوود ایران کنیم»!
... اندکی تأمل...