رئیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی در وبینار دیپلماسی علمی ایران و سوریه به روابط بین دو کشور از قبل اسلام تا زمان انقلاب و پس از آن اشاره کرد و از نقش دانشگاه در تعمیق ارتباطات علمی فرهنگی سخن گفت.

به گزارش آستان نیوز، نشست علمی در قالب وبینار به مناسبت هفته پژوهش در دانشگاه علوم اسلامی رضوی با سخنرانی رئیس این دانشگاه، حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی خیاط که سابقه رایزنی فرهنگی ایران در سوریه را در کارنامه خود دارد برگزار شد که وی در این نشست به روابط بین دو کشور قبل از اسلام تا زمان انقلاب و پس از آن اشاره کرد.

رئیس دانشگاه رضوی بیان داشت: روابط علمی فرهنگی بین دو کشور از اثرگذارترین تعاملات محسوب می‌شود چرا که بین نخبگان و بدنه جامعه سرایت می‌کند و این دیپلماسی عمومی نفوذ و قوت بیشتری در مقایسه با دیپلماسی سیاسی که شکننده است، دارد. ارتباطات سیاسی تحت تأثیر حوادث و اتفاقات تغییر می‌کند اما اگر ارتباط علمی فرهنگی و بین مردم دو کشور نفوذ پیدا کند پایدار می‌ماند.

وی افزود: روابط بین ایران و سوریه به قبل از اسلام برمی‌گردد، زمانی که ایران شامات را تصرف کرد تا زمان ظهور اسلام این ارتباط وجود داشت که با وجود اسلام حوزه‌های فکری فرهنگی مشترک اسلامی شکل گرفت و بر این اساس ارتباط نزدیک‌تری برقرار شد.

وی ادامه داد: حتی در برهه‌ای ایرانیان برای تحصیل به آن منطقه مهاجرت می‌کردند تا حدی که در تحقیقی بیش از 5 هزار واژه فارسی در زبان آن منطقه یافت شد که نشان از عمق روابط و نفوذ فرهنگی بین دو ملت داشت.

حجت الاسلام دکتر خیاط بیان داشت: در آذرماه سال 1353 موافقت‌نامه علمی فرهنگی بین دو کشور برقرار شد و تا ده سال بعد استمرار داشت که در زمان انقلاب در سال 1363 گسترش و عمق بیشتری پیدا کرد.

وی افزود: با توجه به حمایت ایران از اسرائیل در زمان شاه و نیز وجود سوریه در نوک مقاومت علیه این جریان، ارتباط علمی فرهنگی آنچنان عمقی نداشت اما با پیروزی انقلاب و تغییر معادلات حکومتی و باز شدن سفارت فلسطین در ایران و دشمنی با اسرائیل روابط بین ایران و سوریه بهتر شد و با توجه به تعاملات علمی فرهنگی، عمق بیشتری پیدا کرد.

رئیس دانشگاه رضوی بیان داشت: بعد از تمدید روابط و افزایش عمق تعاملات در سال 63 این روند تا سال 73 ادامه و پس از آن نیز تمدید شده و گسترش بیشتری پیدا کرد.

وی تبادل 400 دانشجو، ارتباط بین دانشگاه‌های ایران و سوریه در قالب تفاهمات و همکاری‌های علمی فرهنگی، راه‌اندازی مجله و نشریات مشترک، راه‌اندازی هیئت‌های چند نفره برای شرکت در همایش‌ها و برنامه‌های علمی فرهنگی دو کشور را از اسباب و عوامل گسترش روابط و عمق ارتباطات بین دو کشور دانست.

وی ادامه داد: گسترش تدریس زبان فارسی که تا قبل از بحران سوریه سه گروه زبان در سه دانشگاه‌های مهم آنجا فعالیت داشت، نشست‌ها، همایش و نمایشگاه‌های مشترک از قبیل موارد عمق‌بخشی در روابط علمی فرهنگی بین دو کشور و نفوذ در بدنه جامعه و سرایت به مردم بود که انجام شد.

حجت الاسلام دکتر خیاط بیان داشت: دانشگاه رضوی در سال 81-82 بنا به پیشنهادی و تصویب هیئت امنای دانشگاه اقدام به پذیرش تعدادی از دانشجویان سوری کرد که بنا بر گفته صاحب نظران هر دو کشور از بهترین دوره‌های جذب و تحصیل دانشجویی بودند که بعد از فارغ‌التحصیلی به کشور خود برگشته و اقدام به فعالیت‌های علمی فرهنگی کردند که این به گسترش و عمق روابط کمک بیشتری کرد.

وی در پایان گفت: تأسیس مرکز مطالعات ایران و عرب باوجود کتابخانه‌ای در حدود 4هزار کتاب ایرانی و هزار کتاب به زبان عربی در تعمیق روابط بین نخبگان و دانشمندان دو کشور نیز اثر مثبتی داشت که ضربه‌های ناشی از اختلافات غلط مذهبی را که با وجود مشترکات تاریخی و فرهنگی به روابط می‌زد خنثی کرد.