رسالت «دیده بان فرهیخت» در برابر اغراق گویی ها و آدرس های غلط چیست؟ 

اشاره :

به نام خدا، این متن، برای معرفی بخش «اغراق گویی ها و آدرس های غلط» در وبگاه و تارنمای اندیشکده بین المللی فرهیخت نگاشته شده است که شایسته دیدیم به صورت یک پست جداگانه نیز، اینجا تقدیم نظر شوق مندان گرامی کنیم، شاید سایر مخاطبان فرهیخت، علاقه مند به درج نظرات و دیدگاه های خود مرتبط با همین موضوع ذیل این پست باشند و این گونه بسترش فراهم خواهد شد.

رسالت فرهیخت:

همان طوری که اشاره شد، در این بخش، به فضل الهی به نقد و بررسی و بلکه علی رغم میل باطنی مان افشاسازی آن دسته از اظهارات برخی مسئولان و اشارات و حتی شیطنت بعضی از رسانه ها که نه با هدف اطلاع رسانی بلکه سهواً یا عمداً با نیت «آدرس غلط دادن» به مخاطبان و گمراه ساختن آنان از اصل حقیقت و کُنه رخدادهای مرتبط با رویکرد بین المللی مشهد منتشر می شود، خواهیم پرداخت. 

به عنوان مثال، معاون اداره کل گردشگری استان ۴ سال پیش طی مصاحبه ای ویدئویی صراحتاً نگفت که سرمایه گذاری برای احداث تأسیسات گردشگری مانند هتل ها اشباع شده، اما تسنیم استان چنین تیتری زد و آدرس غلط داد! یا در مصاحبه ی پارسال و ویدئویی مشابه، همین مقام مسئول، اصلاً نگفت که زائرسراهای سازمانی مثل بختک به جان هتل ها افتاده اند، اما دوباره تسنیم استان چنین تیتری زد! حال وظیفه ی ما چیست؟ سکوت و انفعال در برابر چنین گاف های عمدی و خطاهای خیر حرفه ای سپهر رسانه ای استان و شهر عالم و صادق آل محمد(ص) است؟ قطعاً خیر... پس با ما همراه و در این راه، همیار ما باشید و آدرس های غلط را با ما در میان بگذارید.

شرح و بسط بیشتر

سنگ تراش ها، همه با قلم بر سر سنگ می کوبند، اما درشتی قلم «مجسمه ساز» کجا و ظرافت قلم و طبع ظریف «الماس تراش» کجا؟ اینجا به مصداق «شرف المکان بالمکین»، مرکز ایران است و پیشانی نظام و قطب اول جهان تشیع و... چون همه ، چه مجاور و چه زائر، از اعماق وجود بر این حقیقت مسلم باور داریم که:

مشهد، شهر جان و جانان است، نه آن که فقط خاکش میزبان مضجع منور رضوی است (دقیقاً به مفهوم: کعبه یک سنگ نشانیست که ره گم نشود... حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست؟!) بلکه مهمتر از مضجع منور، وجود و حضور خود آن امام حی و زنده است. تعبیر زیبای علامه طباطبایی(ره) اینجا شنیدنی است که: همه ی امامان لطف و محبت دارند، اما رأفت امام رضا(ع)، حسی و ظاهر و محسوس است،

یعنی آن که همگان، به محض ارتباط قلبی با آن حضرت در هر گوشه ای از جهان، حضور ملموس آن امام رئوف را با تمام وجود خود لمس و حس می کنند، خاصه زمانی که در حریم حرمش قرار می گیرند و دقیقاً به همین دلیل است که در زیارت نامه ی حضرت هم این گونه درددل می کنیم: شما من را می بینی و کلام من را می شنوی!

حال آیا شایسته است بزرگی برای دفاع از معنویت شهر و استان منسوب به عالم آل محمد(ص) و امام حکمت و عقلانیت، مشهدالرضا(ع) را با واتیکان ایتالیا مقایسه کند؟ و آیا سکوت اینجا جایز است؟

یا مسئولی از سر سهو لسان بگوید: امام رضا(ع)، برند مشهد است! و این انتساب ناشایست را یادآور و متذکر نشویم؟ و یا آن بزرگوار متوهمی که آمار بازدیدکنندگان داخلی و خارجی از یک روستای دورافتاده و آبشارش را تا سالانه ۲۰ میلیون نفر! داغ می کند.

یا مقام ارشدی در این وانفسای اینرسی انسانی استان یا همان بحران بی رخدادی اجتماعی بگوید: تا پایان سال هیچ همایش، سمینار مسابقه ای چه در سطح ملی و چه بین المللی برگزار نکنید و از همه عجیب تر و غصه دار تر، معاونش یعنی دقیقاً همان بزرگواری که باید به مصداق «متولی باید حرمت امامزاده را نگهدارد»، دقیقاً ۱۸۰ درجه بر عکسش، می گوید: اصلاً مشهد قطب گردشگری نیست!!

یا چندی پیش تیتر اول ایسنای خراسان به نقل از یکی از مسئولان علمی استان این است: تولید علم کافی است، باید به سمت مصرف برویم!

یا در همین ایسنای خراسان به نقل از یکی از مسئولان دانشگاهی استان، می خوانیم که: وظیفه ی دانشگاه، مهارت آموزی نیست!

فارسی شده حرفش این می شود که آقایان سرمایه گذار داخلی و خارجی: دست نگه دارید! دیگر هتل و میهمان پذیر و اقامت سرا چه ارزان و چه گرانش را در مشهد نسازید که ظرفیت تکمیل شد!! تا ثروتمندان در هتل ها اقامت کنند و فقراء در کمپ غدیر زیر چادر در زمستان از سرما بلرزند و در تابستان از گرما عرق بریزند! 

به تعبیری، مُردیم تا پس از چهار سال! والی اول گردشگری استان، آبان ۱۴۰۱، آن جمله ی سراسر اشتباه معاونش را اصلاح کرد و صراحتاً معترف شد که «اشباعی در کار نیست، بلکه شدیداً به اقامتگاه های ارزان قیمت برای زوار نیازمندیم!!» اما حیف که بسیار دیر شده بود!

یا للعجب، آن که یکی سهمیه ی پرواز جام جهانی فوتبال قطر ۲۰۲۲ را به شایستگی به فرودگاه بین المللی مشهد می دهد و پس از سپری شدن فقط چند روز از سر پارتی بازی برای شهر زادگاهش باز می ستاند و بعد که نتیجه نمی گیرد، دوباره با سپری شدن همان چند روز پس می دهد و روغن ریخته را نذر امامزاده می کند و شگفتا، صدای هیچ بزرگ و کوچک و رسانه ای در این شهر و استان به این بزرگی به یک شکوه ی ساده هم در نمی آید!

اکنون نیز بر این اعتقادیم اگر این حساسیت ها و دقت های به جا، از سوی دلسوزان فرهیخته صورت نگیرد، هیچ بعید نیست با این دست فرمان، رسانه هایمان هم، ناخواسته و از سر غفلت، تریبون صاحبان زر و زور شوند.

کما این که خبرگزاری ارزشی تسنیم چندی پیش در اقدامی بسیار عجیب و غیر حرفه ای، در تیتر مصاحبه ی تصویری خود با معاون گردشگری استان، متأسفانه از واژه ی بسیار سخیف و خودساخته ی «بختک» برای «زائرپذیرهای سازمانی» استفاده کرد؛ در حالی که در این فیلم، مصاحبه شونده، اصلاً چنین حرفی نزده بود! 

کوتاه سخن آن که اگر این جد و جهدهای موشکافانه بر این اظهارات سخیف و تیترهایی که متأسفانه - هر دم از این باغ بری می رسد، تازه تر از تازه تری می رسد - صورت نگیرد، هیچ استبعادی ندارد فردا روزی، خدای نکرده با چنین تیترها یا تعابیر مشابهی در مشهدالرضا مواجه شویم: «از آنجایی که سینماروترین مردم ایران، مشهدی ها هستند، با اندکی سرمایه گذاری در صنعت سینمای این دیار، می توانیم مشهد را هالیوود ایران کنیم!!» ... کما این که مدیرکل نهاد کتابخانه های عمومی استان - که اتفاقاً روحانی است و باید بیشتر دقت کند - جشنواره بین المللی امام رضا(ع) را به عنوان «المپیک! فرهنگی کشور» خطاب کرد! نعوذ بالله... امام رضا(ع) و المپیک؟! پس خاک به دهان، آستان قدس رضوی هم باید فیفا باشد!... نکنید... اندکی تأمل...

به روزرسانی: شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۲