-
۷ مرداد ۱۴۰۴
-
بازدید: ۲۰۴
کسب سه طلا و یک نقره توسط تیم ایران در المپیاد جهانی زیستشناسی
دانشآموزان تیم ملی جمهوری اسلامی ایران توانستند در المپیاد جهانی زیستشناسی به سه طلا و یک نقره دست یابند.
دانشآموزان برگزیده تیم ملی زیستشناسی کشورمان در سی و ششمین المپیاد جهانی زیست شناسی ۲۰۲۵ که به میزبانی فیلیپین برگزار شد، بار دیگر افتخار آفریدند.
تیم ملی المپیاد زیستشناسی جمهوری اسلامی ایران با کسب ۳ مدال طلا و یک مدال نقره، جایگاه خود را در جمع برترینهای جهان تثبیت کرد.
یادآور می شود «علیاکبر نوراللهی»، دارنده مدال طلای المپیاد جهانی زیستشناسی 2025 فیلیپین، «محمدرضا عطارانزاده» و «محمدسجاد معماری»، دارندگان مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی 2025 استرالیا، سه دانشآموز نخبه مشهدی هستند که برای شهر و استان افتخار آفریدند.
خبر اول به روایت شهرآرا
طلای جهانی در دستان نوجوان مشهدی | گفتوگو با علیاکبر نوراللهی، افتخار زیستشناسی ایران
از همایشهای مدرسهای در مشهد تا سکوی جهانی المپیاد زیستشناسی؛ روایتی از یک تلاش ۴ ساله، تنهایی در خوابگاه، امید به ماندن در کشور و دفاع از رؤیاهای علمی.
به گزارش شهرآرانیوز، علیاکبر نوراللهی ۴ سال سخت را پشتسر گذاشت. روزها و شبها را در تلاشی مداوم برای نشاندن لبخند بر لب خانواده و آفرینش افتخاری برای کشورش سپری کرد. شاید کلیشهای به نظر برسد، اما علیاکبر به معنای حقیقی لغت، سالهای سال را فدای لحظهای احساس غرور ایران کرد؛ مانند تمام آدمبزرگهای تاریخ که عمرشان را پای رشد، ترقی و درخشش کشور عزیزمان صرف کردند و از هیچ تلاشی دریغ نکردند.
ایران، کشور نامدار پهلوانان نامی است. این حقیقت را از جایجای محلهها و شهرها و استانهایش میتوان درک کرد؛ از کوچههایی که حتی نامشان باعث میشود سرمان را بالاتر نگه داریم تا تاریخ عزیز و پر از شور و غرورمان. قلب تاریخ ایران متعلق به نامهای بزرگی نظیر ابن سینا، جابربن حیان، ابوریحان بیرونی، قطبالدین شیرازی، علی جوان و مریم میرزاخانی است.
و حالا با گذشت روزها نسل جدیدی از افتخارات ایران نامشان در صفحات تاریخ ثبت میشود. علیاکبر نوراللهی یکی دیگر از این نامهاست. نوجوان مشهدی که در سال دوازدهم تحصیلش به المپیاد جهانی زیستشناسی راه یافته و در تیم زیستشناسی ایران، مدال طلاییرنگ را به افتخارات کشورش افزوده است.
مسیر المپیاد ساده نیست
علیاکبر نوراللهی در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز درباره کسب مدال طلا در المپیاد جهانی زیست، میگوید: فقط در یک المپیاد جهانی میتوان شرکت کرد، چراکه برای شرکت در آن باید یک فرایند سهچهارساله را طی کرد، من هم سال هشتم بودم و هیچ شناختی از المپیاد نداشتم؛ فقط یک همایش مدرسهای شرکت کردم و با المپیاد آشنا شدم، البته ناگفته نماند که شرکت در المپیاد کشوری از سال دهم و دوره دوم متوسطه امکانپذیر است، اما تا پیش از آن برای انتخاب بهتر، المپیادهای ریاضی و زیستشناسی را امتحان کردم که در نهایت تصمیم گرفتم در المپیاد زیست شرکت کنم.
وی درباره تفاوت سطح المپیادهای داخل ایران و المپیاد جهانی زیست، میافزاید: المپیادی که در ایران برگزار میشود که در نهایت یک تیم برای اعزام به المپیاد جهانی انتخاب شوند، ۴مرحله دارد. در مرحله اول به صورت تستی و مرحله دوم به صورت سؤالات صحیح و غلط و کوتاه پاسخ برگزار میشود که بیشترین شباهت را به سؤالات المپیاد جهانی دارد، در ادامه به این صورت است که دانشآموزان به باشگاه دانشپژوهان جهان دعوت میشوند و به مدت دوسه ماه در کلاسها شرکت کرده و پس از آن در برخی امتحانات و آزمونها شرکت میکنند.
این دانشآموز مشهدی در ادامه میگوید: مرحله ۲ سؤالات ایران سطح بالاتری نسبت به المپیاد جهانی زیست دارد؛ ضمن اینکه زمان بیشتر و سؤالات کمتری در آن گنجانده شده است، چراکه توان ذهنی و تحلیل بیشتری را میطلبد و از طرفی۴۰ نفر برای شرکت در دوره تابستانه المپیاد زیست شناسی کشوری انتخاب میشوند، اما در المپیاد جهانی صرفا موضوع جداسازی و رتبهدادن است. لذا مسابقات داخلی سختتر هستند.
نوراللهی همین سطح بالای سؤالات ایران را یکی از دلایل موفقیتش میداند و میگوید: شاید یکی از دلایلی که باعث شد روی سکو بایستیم، این است که با دانشآموزان در ایران بالاتر از سطح جهانی کار میشود و بیشتر از آن چیزی است که کمیته المپیاد جهانی زیست انتظار دارد، از طرفی دانشآموزان ایران زمان بیشتری را برای المپیاد اختصاص میدهند.
وی میافزاید: مسیر المپیاد زیستشناسی برای دانشآموزان ایران یک روند سهچهارساله است، اما در گفتوگو با دانشآموزان سایر کشورها متوجه میشدیم که سهچهار ماه زمان اختصاص میدهند.
چالشهایی فراتر از رقابت علمی
وی در پاسخ به این سؤال که آیا در این مسیر به رهاکردن هم فکر کردی، میگوید: در هر مسیری فرارونشیبهایی وجود دارد و در مسیر من هم بوده است، آزمونهایی که شرکت میکردم به آن اندازهای که انتظار داشتم مطلوب نبود، اما هرگز به این فکر نکردم مسیری را که شروع کردم، رها کنم و انگیزه داشتم که احتمالا من توانایی کافی را داشته باشم و رهاکردن مسیر برایم مقدور نبود.
الگویی از جنس علم و انسانیت
این دانشآموز مشهدی از دکتر محمدامین صادقی، طلادار المپیاد جهانی زیستشناسی ۲۰۱۵، به عنوان الگوی خود نام میبرد و میگوید: از ابتدای مسیر المپیاد، دکتر صادقی کنارم بودند. از ایشان خیلی یاد گرفتم و مدیون حمایتشان هستم.
نوراللهی میافزاید: وقتی که مدال را دریافت کردم، به این فکر میکردم که برگردم ایران و خانوادهام را ببینم و از حمایت و همراهیشان در این مسیر سخت تشکر کنم.
مهاجرت؟ نه، فعلاً ماندن را انتخاب کردم
وی درباره مهاجرت میگوید: در یک بازه زمانی به مهاجرت فکر میکردم، اما چیزهایی که در المپیاد جهانی دیدم و اتفاقاتی که رخ داد، وقتی فکر کردم به این نتیجه رسیدم که ماندن در کشور منطقیتر است، من مشهد بودم و برای شرکت در کلاسهایی که برگزار میشد تقریبا یکسالونیم تهران در خوابگاه تنها زندگی میکردم و با تمام این احوال که در تهران بودم و خیلی دور نبودم، اما تحمل این دوری آسان نبود و شاید این یکی از دلایلی باشد که دیگر به مهاجرت فکر نکنم.
این دانشآموز مشهدی در ادامه میگوید: همچنین پای سخنرانی آدمهای بزرگ که نشستیم، نتیجهگیری من این بوده است که یک فرد موفق در کشور خودش به دستاوردهای بهتری میتواند دست یابد، اینکه انسان به یک علمی در کشور دیگر دست یابد و در کشور ایرانیزه کند نکته مثبت و جالبتوجهی است، اما مهاجرت دائمی و ترک وطن منطقی نیست.
توصیهای برای نوجوانان علاقهمند
نوراللهی توصیهای جدی برای دانشآموزانی دارد که مشتاق ورود به مسیر المپیاد هستند و تأکید میکند: المپیاد مسیر پرچالشی است، باید از خیلی چیزها گذشت، از بخشی از مدرسه، حتی از کنکور. اگر کسی بخواهد وارد شود، باید منطقی فکر کند، همه چیز را سبکسنگین کند و بعد با اراده کامل جلو برود.
وی درباره انتظاراتش ازمسئولان، میگوید: از وقتی آقای حسینی مسئول باشگاه دانشپژوهان شدهاند، فضای جدیدی ایجاد شده، فشار کنکور برای المپیادیها کمتر شده و این خیلی ارزشمند است. از مسئولان میخواهم این روند را حفظ کنند و المپیاد را به عنوان یک مسیر اصلی ببینند نه فرعی.
این دانشآموز مشهدی قصد دارد در رشته پزشکی دانشگاه تهران ادامه تحصیل دهد و دوباره برای کشور افتخارآفرینی کند. خبرنگارمائده مومن حقیقی
خبر تکمیلی دوم به روایت قدس آنلاین
مدالآوران مشهدی المپیادهای جهانی زیست و ریاضی در گفتوگو با قدس از مسیر علمی و انگیزههایشان میگویند: از درخواست بورسیه دولتی تا توصیه به دوستیهای علمی
دارنده مدال طلای المپیاد جهانی زیست گفت: از مسئولان کشور خواهش میکنم همانطور که تا دوره ریاست جمهوری آقای احمدینژاد، نخبگان المپیادی را با بورسیه دولت به دانشگاههای برتر دنیا میفرستادند، مسئولان دولت دوباره این اتفاق را رقم بزنند.
از درخواست بورسیه دولتی تا توصیه به دوستیهای علمی
به گزارش قدس خراسان، در روزهای اخیر، نوجوانان ایرانی با درخشش در المپیادهای جهانی ریاضی و زیست نشان دادند که ایران با وجود دشواریها و از دست دادن دانشمندانش، مسیر پیشرفت علمی را با افتخار ادامه میدهد.
پای صحبتهای این مدالآوران که دانشآموزان دبیرستان شهید هاشمینژاد یک مشهد هستند، نشستیم تا درباره چگونگی طی کردن مسیرشان و رسیدن به قله افتخار جهانی گفتوگو کنیم.
احساس غرور با دیدن پرچم ایران
علیاکبر نوراللهی، دانشآموز سال یازدهم که موفق به کسب مدال طلای المپیاد جهانی زیست شده است، درباره چگونگی رسیدنش به این موفقیت میگوید: سال هشتم در دبیرستان متوسطه اول هاشمینژاد یک درس میخواندم. آن زمان شناخت زیادی از المپیاد نداشتم. مدرسه همایشهایی را برگزار کرد و المپیادیهای قدیمی آمدند و از تجربههایشان درباره روند شرکت در المپیاد صحبت کردند. من در آن جلسه شرکت کردم و ترغیب شدم دستکم این مسیر را امتحان کنم؛ چون ورود به المپیاد برای دانشآموزان متوسطه اول مقدور نیست و شرکت در آن از سال دهم امکانپذیر است. به همین خاطر میخواستم پیش از رسیدن به سال دهم، تکلیفم را مشخص کنم و بدانم در کدام المپیاد میخواهم شرکت کنم. از ریاضی و زیست آغاز و پس از گذراندن کلاسها در مدت چند ماه، در نهایت زیستشناسی را انتخاب کردم.
او با بیان اینکه ساعت درس خواندنم بستگی به مرحلهای داشت که پیش رویم بود، میافزاید: مراحل المپیادهای داخلی ابتدا تستی است. سپس در مرحله دوم سؤالات صحیح-غلط و کوتاه پاسخ است. مرحله سوم و چهارم المپیادها به این صورت است که یک دوره دو سه ماهه در تهران برگزار میشود و دانشآموزان کل کشور که در مراحل قبلی قبول شدهاند، به باشگاه دانشپژوهان جوان میروند و آنجا کلاسها را میگذرانند. در انتهای این دوره از همه درسهایی که گذراندهایم، امتحان میگیرند و سپس با توجه به نتیجهها بچهها انتخاب میشوند تا به تیم چهار نفره برسیم. برای مراحل یک و دو اغلب روزی ۸ تا ۱۰ ساعت درس میخواندم؛ اما برای مراحل سه و چهار روزی ۱۵ تا ۱۶ ساعت مطالعه میکردم.
نوراللهی با اشاره به اینکه سطح آزمونهای المپیاد داخلی از المپیاد جهانی بالاتر است، توضیح میدهد: محتوایی که دانشآموز ایرانی برای مرحله دوم المپیاد میخواند، منابع دانشگاهی است و پرسشهایی که مطرح میشود هم براساس حفظیات نیست؛ بلکه با محوریت تحلیلهای گسترده و عمیق است؛ اما در المپیاد جهانی این گونه نیست و در آزمون آن چهار گزاره داده میشود که باید صحیح و غلط بودن آن را مشخص کنیم و تعداد مراحل تحلیلی خیلی کمتر از مواردی است که در المپیادهای داخلی به آن نیاز داریم.
دارنده مدال طلای المپیاد جهانی زیست درباره انگیزهاش از ورود به رقابتهای المپیاد نیز خاطرنشان میکند: درسها و کتابهای درسی که آموزش و پرورش برای دانشآموزان تدارک دیده، در حد و اندازهای نبود که بتواند من را قانع کند. هنگامی که وارد المپیاد زیست شدم و منابع را دیدم، به نظرم خیلی جذاب آمد. به همین خاطر فکر میکردم حیف است اگر وارد این مسیر نشوم. البته در کنار این موضوع، مزایای المپیاد هم در انگیزه من دخیل بود.
او در پاسخ به این پرسش که آیا قصد مهاجرت داری نیز بیان میکند: به مهاجرت فکر کردهام؛ اما به این نتیجه رسیدم که اگر کسی مهاجرت کند، خیلی وضع زندگی خوبی نخواهد داشت. جدا از مسائل اعتقادی و موارد دیگر، انسان به کشور خودش خدمت کند، خیلی بهتر از کشور دیگری است.
این دانشآموز مشهدی درخواستش از مسئولان را این گونه مطرح میکند: از مسئولان کشور خواهش میکنم همانطور که تا دوره ریاست جمهوری آقای احمدینژاد، نخبگان المپیادی را با بورسیه دولت به دانشگاههای برتر دنیا میفرستادند تا فناوری و علم خاصی را یاد بگیرند و آن علم را در کشور خودشان ترویج کنند، مسئولان دولت دوباره این اتفاق را رقم بزنند.
نوراللهی با بیان اینکه قصدم این است پزشکی دانشگاه تهران را بخوانم، برای انتخاب تخصص هنوز زود است و باید تجربه لازم را کسب کنم تا بتوانم در این زمینه تصمیم بگیرم، یادآور میشود: رسیدن به مدال طلای المپیاد زیست، نتیجه غایی است که یک دانشپژوه آن هم پس از سه چهار سال کار شبانهروزی میتواند به آن برسد و بیشک رفتن روی سکوی جهانی و گرفتن مدال از کمیته جهانی حسی داشت که قابل توصیف نیست.
او میافزاید: پس از المپیاد جهانی هر وقت پرچم ایران را میبینم، حس غرور به من دست میدهد و در چشمانم اشک حلقه میزند و به ایرانی بودنم افتخار میکنم؛ چرا که توانستهام پرچم کشورم را تا اندازهای که برایم مقدور بود، بالا ببرم و موجب افتخار کشور شوم.
دارنده مدال طلای المپیاد جهانی زیست درباره پیشنهادش به همسن و سالانش نیز میگوید: به نظرم اگر میخواهند وارد رقابتهای المپیادی شوند، خیلی جدی به آن و به علایق و توانمندیهایشان فکر کنند. در این زمینه نباید دودل باشند و این طور شود که المپیاد را شروع کنند و سپس وارد مسیر کنکور شوند. به طور کلی دودل نباشند؛ چرا که این دو راه جداگانه بوده و تغییر مسیر در این زمینه کار خیلی سختی است. به همین خاطر تصمیمشان را از همان ابتدا بگیرند و روی یک مسیر تمرکز کنند.
دوستی علمی سبب پیشرفت دانشآموزان میشود
محمدرضا عطارانزاده، دانشآموز پایه یازدهم توانست در رقابتهای المپیاد جهانی تنها با یک نمره اختلاف، مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی را در استرالیا کسب کند. او درباره روند رسیدنش به المپیاد جهانی اظهار میکند: دانشآموز پایه نهم بودم که داییام مشوقم شد و در کلاسهای المپیاد مدرسه شرکت کردم. زمانی که دانشآموز پایه دهم بودم، در مرحله نخست شرکت کردم و برای ورود به مرحله دوم قبول شدم. سپس به مرحله کشوری رسیدم و دوره تابستان را شرکت کردم و آزمون کشوری را دادم. در این آزمون مدال طلای کشوری را کسب کردم. در ادامه در اردویی که برای مدالآوران طلا برگزار میشود، حضور یافتم و در آن سال در آزمون انتخابی تیم ملی ایران قبول نشدم و به تعبیری جزو ۶ نفر اول نبودم. سال بعد زمانی که دانشآموز کلاس یازدهم بودم، جزو ۶ نفر نخست شدم و به مسابقات جهانی رفتم.
او که در آینده نزدیک علاقهمند به ادامه تحصیل در رشته ریاضی محض دانشگاه صنعتی شریف است، عنوان میکند: سطح مسابقات جهانی بالاست و حدود ۶۰۰ نفر از بیش از ۱۰۰ کشور شرکت میکنند. تیم ایران هم شرایط خوبی دارد و رتبههای خوبی در این المپیاد کسب میکند.
دارنده مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی درباره کاربرد ریاضی در زندگی روزمره خاطرنشان میکند: در زندگی روزمره انتظاری نداریم که ریاضی پیشرفته به کار بیاید؛ اما آماده شدن برای المپیاد ریاضی و حل مسئله، ذهن انسان را باز میکند و میتواند با دید بهتری به مسائل نگاه کند.
عطارانزاده درباره آمادگی شرکت در المپیاد نیز بیان میکند: آمار دقیقی از تعداد ساعتهایی که درس میخواندم، ندارم و به طور کلی برنامه دقیقی هم در این زمینه نداشتم. تنها سعی میکردم تا بیشترین اندازهای که میتوانستم، درس بخوانم. اگر بخواهم به صورت میانگین بگویم، حدود ۶ تا ۷ ساعت در روز درس میخواندم.
این دانشآموز مشهدی به همسن و سالانش توصیه کرد اگر دوست دارند در زمینه مسابقات المپیاد موفق شوند، سعی کنند با کسانی که مثل آنها شرایط مشابهی دارند، دوست شوند و به هم در این زمینه کمک کنند تا این دوستی علمی موجب پیشرفتشان بشود.
او درباره حسش زمان کسب مدال جهانی نقره ریاضی خاطرنشان میکند: از اینکه مدال نقره المپیاد جهانی را برای ایران کسب کردم و برای کشورم افتخار آفریدم، خوشحالم؛ اما لحظه دریافت مدال از اینکه در این رقابتها به خاطر یک نمره، مدال طلا را از دست دادم، ناراحت بودم که کاش تمرکز بیشتری داشتم و میتوانستم افتخارآفرینی بیشتری را برای کشورم رقم بزنم.
ریاضی کمکم جذاب شد
محمدسجاد معماری، دانشآموز پایه دوازدهم مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی را کسب کرده است. او نیز درباره روند رسیدنش به این جایگاه میگوید: از سال دهم در کلاسهای المپیاد مدرسه شرکت کردم. همان سال در دوره تابستان قبول شدم و مدال نقره کشوری را گرفتم. سال یازدهم تلاشم را ادامه دادم و در تابستان مدال طلای المپیاد کشوری ریاضی را کسب کردم. از آبان تا اردیبهشت در دوره آموزشی شرکت کردم که برای کسانی که مدال طلای المپیاد را کسب کردهاند، برگزار شد. در آزمون انتخابی تیم ملی نیز توانستم جزو ۶ نفر نخست باشم. در ادامه مسیر در المپیاد جهانی در استرالیا نیز توانستم مدال نقره را کسب کنم.
معماری یادآور میشود: معمولاً از ساعت ۷ تا ۱۴ مدرسه بودم و عصرها هم برخی اوقات در خانه و بعضی وقتها در سالن مطالعه مدرسه درس میخواندم. مطالعه گاهی تا ۱۰ شب ادامه پیدا میکرد و گاهی زودتر از این ساعت درس خواندن را تمام میکردم. به صورت میانگین ۶ تا ۸ ساعت در روز درس میخواندم.
دارنده مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی درباره انگیزهاش از شرکت در المپیاد ریاضی عنوان میکند: اوایل انگیزهام برای شرکت در المپیاد، معافیت از شرکت در کنکور بود؛ اما در ادامه مسیر، درسها نیز جذاب و انگیزهام یادگیری ریاضی شد.
دارنده مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی با اشاره به اینکه آزمون جهانی از نظر سختی و کیفیت برگزاری در سطح بالایی قرار داشت، ادامه میدهد: سطح علمی دانشآموزان ایران بالاست،؛ چرا که آموزشهای داخلی خوب پیش میروند و افراد زیادی کمک میکنند تا سطح تدریس و آزمونها بالاتر برود.
او با بیان اینکه حس غرور و افتخار دارم که توانستم این موفقیت را به همراه دوستانم برای کشورمان کسب کنم، عنوان میکند: برای آینده هنوز تصمیم قطعی در مورد انتخاب رشته نگرفتهام. به برنامهنویسی هم علاقهمند هستم؛ اما هنوز بین ریاضی محض، مهندسی کامپیوتر و مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف مردد هستم. منبع: روزنامه قدس
خبر تکمیلی سوم به روایت پانا
دارنده مدال نقره المپیاد ریاضی: مدال نقره المپیاد ریاضی را به خانواده و معلمانم تقدیم میکنم
مشهد (پانا) - دارنده مدال نقره المپیاد ریاضی بیان کرد: این مدال از حمایتهای خانواده و معلمان به دست آمده ومسیر علمی خود را با انگیزه و تلاش مضاعف ادامه میدهم.
محمد سجاد معماری در گفتوگویی صمیمی با پانا اظهار داشت: «این مدال را به پدر و مادرم و معلمان عزیزی که در این مسیر همراه من بودند، تقدیم میکنم. بدون حمایت و همدلی آنها نمیتوانستم به این موفقیت دست یابم.»
او درباره مراحل آمادهسازی و مسیر دشوار علمی خود گفت: «این راه خیلی ساده نبود و نیاز به تلاش و پشتکار فراوان داشت. از ابتدای راه همیشه با مشکلات و چالشهایی روبرو بودم، اما با انگیزه و همت، هر روز سعی کردم بهتر از قبل باشم.»
وی ادامه داد: «در هفتههای آینده هم برنامهریزی کردهام که با جدیت بیشتری کار کنم و امیدوارم بتوانم نتایج بهتری کسب کنم.»
او همچنین افزود: «احساس بسیار خوبی دارم و این موفقیت نتیجه کار تیمی و حمایت خانواده، معلمان و دوستانم است. این حمایتها انگیزه مضاعفی برای ادامه مسیر علمیام فراهم کرده است.»
گزارش تصویری و ویدئویی
استقبال از دانشآموزان طلایی المپیاد جهانی زیستشناسی و ریاضی در مشهد... دارنده مدال طلای المپیاد جهانی زیستشناسی و ریاضی، امروز در میان شور و شوق دانشآموزان و مسئولان استانی مورد استقبال قرار گرفتند.
مراسم استقبال از دانشآموزان مشهدی مدالآور جهانی ... مشهد (پانا) - مراسم استقبال از دانشآموزان مشهدی که در المپیادهای جهانی زیستشناسی و ریاضی موفق به کسب مدال شدند و افتخاری تازه برای کشور رقم زدند، برگزار شد.
