واقعاً «مشهد، نخستین کلان شهر مذهبی جهان» (از نظر وسعت) است؟! حقیقتاً مشهد، «پایتخت فرهنگی جهان اسلام» است؟! به راستی، مستحق تمدید رویداد بین المللی «مشهد2017» تا سال 2029 هستیم؟! الحق و الانصاف، مشهد، با 3 میلیون زائر غیرایرانی، قطب اول گردشگری جهان تشیع است؟! به تعبیر رئیس جمهور، مشهد با 30 میلیون زائر داخلی، «پیشانی نظام» است؟ آیا با دارا بودن... ... بیش از 6 هزار واحد صنعتی و تولیدی، قطب اول بسیاری از صنایع از جمله غذایی در کشوریم؟! مگر نه این که «دانشگاه فردوسی مشهد»، میزبان بیشترین دانشجوی خارجی در کشور است؟ یا دومین فرودگاه سودده بین المللی پس از امام خمینی تهران، مگر هاشمی نژاد مشهد نیست؟! مگر نه این که 53 درصد تخت های هتل های کشور و 60 درصد مقاصد ریلی کشور، به سمت مشهد هست؟! مگر تنها استانداری دارای چارت متفاوت با سایر استانها، به دلیل وجود «معاونت زیارت»، خراسان رضوی نیست؟! مگر بیش از 70 درصد سرمایه گذاران حوزه گردشگری استان، افغانستانی ها نیستند؟! و دهها و بلکه صدها اگر و اما و مگر دیگر! اگر چنین هست که واقعاً هم هست، پس چرا، رویکرد «بین المللی» شهر یا همان «توسعه روابط خارجی» این کلانشهر جهانی، اینقدر غریب و بی متولی است؟! چرا حتی در حد و قواره یک دانشگاه مانند امیرکبیر در تهران، معاونت بین الملل داریم، اما در استانداری یا شهرداری یا آستان قدس رضوی و حتی اداره کل گردشگری اش، در حد یک معاونت، این بخش فراموش شده، جایگاه ندارد؟! چرا تمام نمایشگاه های بین المللی شهر، با رویکرد ملی برگزار می شود و نه بین المللی و چرا شرکت های خارجی حتی افغانستانی و پاکستانی که بغل گوشمان هستند، با نمایشگاه بین المللی مشهد قهرند؟! و یا این که مگر «رسانه ها» رکن چهارم دمکراسی نیستند؟ پس چرا حتی یک رسانه، حتی یک رسانه از صدها و بلکه هزاران رسانه و خبرگزاری و وبگاه و سایت و حتی وبلاگ، به اندازه اختصاص یک «منوی بین الملل» برای بازتاب رویدادها و تعاملات بین المللی مشهد، فضا باز نکرده اند و تمام بار مونیتورینگ و رصد رویدادها و مناسبات بین المللی شهر، به مدت ده سال هست که بر دوش یک پژوهشگاه سایبری خصوصی به نام «اندیشکده بین المللی فرهیخت» هست؟! عبدالرضا زرگری>>> لینک به صفحه ی اصلی مندرج در «فارس من»  «حمایت کنید»