همان طور که می دانید، بر اساس رویه ی متعارف و مرسوم و مستحسن در آیین های گشایش رسمی نمایشگاه های مختلف در خارج و داخل کشور بویژه در کلان شهرهایی چون تهران، اصفهان، شیراز ، تبریز و...، همیشه شماری از میهمانان خارجی و رؤسای غرفه ها و شرکت های غیر ایرانی، به رسم ادب و احترام متقابل و طبق آداب میهمان نوازی و نیز عرف متعارف در تشریفات بین الملل خاصه در دیپلماسی نمایشگاهی برای حضور در مراسم افتتاحیه دعوت شده و در ردیف های جلوی سالن استقرار پیدا می کنند.حتی امکان ترجمه همزمان را برای آنان فراهم کرده و یا پرچم های کشورهای آنان را در مقابل جایگاه به ردیف مستقر نموده و رسانه ها با آنان مصاحبه می کنند، اما در این مراسم، شاهد اتفاق ناگواری بودیم که تقریباً دیگر به آن عادت کردیم.بارها و بارها شاهد بودیم که متأسفانه در اکثر قریب به اتفاق این نمایشگاه ها خصوصا آنهایی که در محل اصلی و رسمی نمایشگاه بین المللی مشهد برپا می شود، گویی قرار نیست حتی یک نفر!! حتی یک نفر از این میهمانان خارجی برای شرکت در آیین گشایش این نمایشگاه ها آن هم در کلان شهری که سالها داعیه ی عنوان پایتخت معنوی ایران اسلامی را دارد و منسوب به شهر خدا، شهر بهشت، شهر امام کریم و رؤف و... است، حضور داشته باشد!

این قصه زمانی جالب تر می شود که همچنان بر بین المللی بودن این نمایشگاه ها اصرار داریم و با آب و تاب فراوان، آمار تعداد شرکت های خارجی و یا انتشارات بین المللی و تعداد کتب عرضه شده آنان را در مصاحبه با رسانه ها و صدا و سیما اعلام می کنیم، اما حاضر نیستیم به حداقل الزامات و آداب اولیه ی انتساب این رویدادها به رویکرد بین الملل ملتزم باشیم!آیا حق نداریم چنین نتیجه گیری کنیم که از این پس، یا باید عنوان بین الملل را از روی این رویدادها برداریم و دیگر بر روی بنرهای تبلیغاتی سطح شهر همچنین روی نمایشگر بزرگ دکور مراسم چنین ادعایی نکنیم، یا برای دلخوشی مخاطبان داخلی و خارجی آن رویداد، دست کم یک نفر را به نمایندگی از سوی میهمانان خارجی در این آیین های گشایش رسمی دعوت کنیم! 

و اما یک پیشنهاد:قابل توجه آن دسته از مسؤولان محترمی که همیشه هزینه های انسان افزاری، سخت افزاری و نرم افزای ترجمه ی همزمان را بهانه کرده و چه بسا برای راحتی خود، به جای حل مشکل با کمترین هزینه، اصل صورت مسأله را سریعاً پاک می کنند، عرض می کنیم بیایید همچون رویه معقول و مرسوم در مسابقات بین المللی قرآن کریم کشورها که مجری دوم، به زبان فقط عربی، کلیات هر سخنرانی و هر جمله مجری بومی اول و حتی هر کلیپ پخش شده را آن هم به اختصار بیان می کند، پیشنهاد می کنیم که در این گونه مراسم نیز، این وظیفه را  یک مترجم مسلط و مجرب به زبان انگلیسی، بر عهده گیرد.

بدیهی است اگر میهمانان خارجی حاضر در این گونه مراسم در کشور، مسلط و آشنا به زبان فارسی نباشند، اما قریب به اتفاق آنان، قطعاً به زبان انگلیسی به عنوان یک زبان بین المللی تسلط و آشنایی دارند. بدین ترتیب، این مسأله با این تدبیر به راحتی قابل حل است.  مضافاً، اگر این دوستان مسؤول، با وجود این استدلالات، هنوز متقاعد به ضرورت دعوت از کل میهمانان خارجی و یا دست کم نمایندگانی منتخب از سوی آنان برای شرکت در مراسم افتتاحیه ی این نمایشگاه ها در مشهد نشده اند، لطفاً به این سوال پاسخ دهند که:به مصداق یک سوزن به خود بزن و سپس یک جوالدوز به دیگری، اگر این روند برعکس شود یعنی شرکت ها و موسسات فرهنگی و انتشارات ایرانی پس از کلی هزینه کرد مالی اجاره غرفه، هزینه های بسته‌بندی و ترانسفر و انتقال بار و کتب و هتل و غذا و غرفه آرایی و نور و تبلیغات و هدایا و چاپ بروشورها و ترجمه و... آن هم با ارز خارجی دلار یا یورو و از همه مهمتر صرف زمان و وقت خود، در نمایشگاه های خارجی سایر کشورها حتی همین همسایه های شرقی و غربی مان مثلاً ترکیه شرکت کنند اما برای حضور در مراسم افتتاحیه آن رویداد دعوت نشوند، آیا شدیداً گلایه مند و معترض نخواهند شد؟!

آیا همین رسانه های داخلی ما، تیترهایی این چنینی نخواهند زد که بی احترامی مثلاً ترک ها به ایرانیان در یک نمایشگاه بین المللی کتاب؟! یا این که: ترک ها کتاب ما را می خواهند، اما خود ما را نه !!! یا کتاب ایرانی آری، خود ایرانی نه!!!حال، بهتر نیست همینجا و به این بهانه، مسئولان برپایی این نمایشگاه ها و متولیان برپایی این گونه مراسم، یک بار برای همیشه، این حکایت نامهربانانه و بدعت بی ادبانه و خلاف عرف و آداب متعارف تشریفات بین الملل را در کلان شهر معنوی مشهد، پایتخت فرهنگی جهان اسلام و آرمان شهر رضوی و مهد ادب و فرهنگ و زادگاه حکیم و شاعر نام آور توس، ابوالقاسم فردوسی، آنهم در آستانه ی تحقق سال ۱۴۰۰ هجری شمسی را پایان دهند؟!

سخن آخر، قریب به اتفاق میهمانان غیرایرانی رویدادهای مختلف بین المللی در مشهد را، زوار غیر ایرانی حرم مطهر امام رضا علیه السلام و مسلمانان و شیعیان در سرتاسر جهان اسلام تشکیل می دهند، لذا آنان را نمی توان در مشهد، فقط یک میهمان خارجی نامید، پس بیاییم نه از منظر یک میهمانان خارجی، بلکه بر اساس ضرورت تکریم زوار غیر ایرانی بارگاه ملک پاسبان رضوی، به آنان احترام گذاشته و آنان را تکریم کنیم.به امید آن روز...