دو اتفاق خوب و بد! خوب آن که «عمران خان نیازی»، نخست وزیر پاکستان نخستین سفر رسمی خودش رو به ایران، از «مشهد» شروع کرد و پس از زیارت حرم امام رضا علیه السلام و دیدار و گفتگو با مقامات استان، به دیدار رئیس جمهوری اسلامی ایران رفت. اما اتفاق بد خصوصا برای «دیپلماسی شهری» آن بود که متأسفانه نه در آیین رسمی استقبال در فرودگاه، نه شهردار مشهد و نه رئیس شورای شهر حضور نداشتند! حتی یک نفر از معاونان مدیریت شهری هم نبود! از همه عجیب تر این که حتی یک خبر ساده و یک گزارش تصویری ساده هم از این سفر به این مهمی برای شهر، نه در سایت شهرداری مشهد درج شده و نه در سایت شورای شهر! این یعنی چی؟ به قول دیالوگ معروف سریال معروف پایتخت: مگه میشه؟! مگه داریم؟! به هر حال، «جشنواره نبودن ها» در شهرداری مشهد و شورای شهر راه افتاده بود، دست جمعی گویا قرار گذاشته بودند سفر مهم «عمران خان» رو نبینند! این در حالی است که یکی از ایرادهایی که برای شهردار جدید و جوان شهرگرفته میشه این هست که ایشون در خیلی از برنامه های شهری حتی غیرمرتبط با شهرداری هم حضور پیدا می کنند و حالا چطور میشه که نه در حاشیه و نه حتی در متن این رویداد مهم هیچ خبری از شهر و شهرداری و شورای شهر نیست کانه هیچ اتفاقی نیفتاده! مگر برای حیات سیاسی و اجتماعی بویژه در عرصه دیپلماسی عمومی و پارادیپلماسی، اتفاقی مهم تر این سفر عالی ترین مقام سیاسی کشور 220 میلیون نفری پاکستان، کشوری مسلمان، کشوری همسایه با روابطی استراتژیک و راهبردی آیا هست؟ افسوس ...